Test Sheena na Przywódcę Stada.

Furia

Zadumała się przez krótki moment, stając ponownie przed koniem. Krótkie, przelotne spojrzenie na swe skrzydła, umęczone tkwieniem z bezruchu. Zarzuciła grzywą, przerzucając ja na drugi bok.
- Rozważne, nie powiem. A co z osobnikami starszymi, schorowanymi, co z dzieciakami? - łeb klaczy uniesiony ku górze, szyja wyprostowana. Uszy stojące na sztorc, jakby wyłąpujące nawet najcichsze szmery. Wyraz pyska nieobecny, wyprany z emocji.

Sheen

-Starzy i niedołężni... Taak, dobre pytanie. przecież takich uważa się za niepotrzebnych, którzy tylko przeszkadzają, szczególnie w czasie wojny. To zapewne opinia większości... Ale nie moja. Starsi to nie tylko zmęczone, niezdolne do pracy ciało, ale również duża wiedza, mądrość i doświadczenie. Takimi członkami stada będziemy się zawsze opiekować. Na naszych ziemiach dożyją ostatnich chwil i tutaj zostaną pochowani. Nigdy nie pozwolę uznać ich za niepotrzebnych -powiedział zdecydowanie, już zastanawiając się nad następną odpowiedzią.
-Jeśli zaś chodzi o młodych: wychowywani będą przez swoich rodziców bądź przybranych opiekunów. Edukacją będą się zajmować nauczyciele, lub w razie ich braku - ja sam.

Furia

- DObrze. Jednak kształcenie młodego pokolenia to nie wszystko. Powiedz mi, co w kwestii wolego czasu? Zamierzasz jakoś organizować wspólne chwile, zabawy, warsztaty?

Sheen

-W sumie dlaczego nie. I nie musiałoby to dotyczyć tylko młodych, ale integracji całego stada. Dodatkowe zajęcia w czasie wolnym są dobrym pomysłem. Jest tutaj tyle ciekawych miejsc do pokazania i historii do opowiedzenia, że zapewniam iż nikt nie będzie się nudził -uśmiechnął się mimowolnie.

Furia

Parsknęła, kiedy uzmysłowiła sobie, iż właśnie przypadkowo nieco pomogła ogierowi.
- A jeśli jednak doszłoby do wojny, a uczestnictwo w niej byłoby nieuniknione, co z końmi starszymi, klaczami, źrebakami?

Sheen

Kolejny lekki uśmiech i spokojne spojrzenie.
-Na każdych ziemiach jest takie miejsce, o którym nie mówi sie nikomu, do którego nie trafi nikt spoza danego stada. I tutaj również. To byłoby dobre miejsce dla klaczy, starszych i źrebaków. Jednak na wszelki wypadek część wojowników bądź strażników zostałaby, aby pilnować tego miejsca -wyjaśnił niewzruszony.

Furia

- Dobrze. Widzę, że jesteś bardzo rozgarnięty i całkiem inteligentny. Jakiś tam instynkt ogiera dominującego masz. A jeżeli miejsce miałaby sytuacja nieco inna, jest możliwość negocjacji, jak się zachowujesz? Szukasz innego sposobu rozwiązania konfliktu? W jaki sposób?

Sheen

-Ja zawsze jestem za negocjacją -uśmiechnął się.
-Cóż, staram się najpierw o jakiś kompromis, bądź próbuję przekonać przeciwnika że walka nie ma sensu, używając odpowiednich argumentów. Jeśli jednak zdarzyłoby się, że w razie kompromisu przeciwnik oczekiwałby za wiele i mogłoby to zagrozić stadu, ostatecznie decyduję się na walkę. Mam jednak nadzieję, że taka sytuacja nie będzie miała w moim stadzie miejsca. Choć w istocie dobrze być przygotowanym.

Furia

- Wymagać za wiele, powiadasz... zatem rozwiń nieco tą myśl, powiedz, jak wiele byłbyś w stanie poświęcić dla dobra stada, a kiedy uznałbyć, że czas odpuścić, że to już poszło za daleko? - machnęła skrzydłami, nieco już znużona. Jednak postanowiła przeprowadzić ten test do końca, solidnie i porządnie. I tak nie miała nic lepszego do roboty.

Sheen

-Nie zgodziłbym się jeśli ktoś chciałby nas całkowicie pozbawić naszego terytorium, albo życia części stada. Nie zgodziłbym się na wyrządzenie krzywdy młodym, starszym, klaczom ani na złamie żadnego z odwiecznych praw i zwyczajów. Nigdy nie zdradziłbym naszych tajemnic i powierzonych mi sekretów tylko po to by uratować własna skórę. O pozostałych wariantach mógłbym dyskutować -zakończył i usadowił sie wygodniej bowiem ciągłe siedzenie w bezruchu było dość niewygodne.

Furia

- A oddałbyś własne życie? - spytała, piorunując samca spojrzeniem płonących oczu. Na ust jej wkroczył złowieszczy uśmiech, zarżała cicho.

Sheen

Przebrał niespokojnie kopytami i po chwili znów zamarł w bezruchu wpatrując się w bliżej nieokreślony punkt w oddali.
-Dla dobra stada? -odezwał się po chwili spokojnym, niskim głosem.
-Tak -odpowiedział zdecydowanie i spojrzał klaczy w oczy, tym razem bez uśmiechu na ustach.

Furia

- A skąd miałbyś pewność, że oprawca nie kłamie? Nie bierzesz pod uwagi podstępu? - przechyliła nieco łeb, wciąż się jednak uśmiechając. Tak, widać, że koń nie był już tak swobodny jak wcześniej, a i wydawało się, jakby opuściła go nico pewność siebie. Poczuła satysfakcję.

Sheen

Znów się uśmiechnął.
-Przecież nie dałbym się zabić nie upewniwszy się że stado nie będzie bezpieczne. W zależności od sytuacji zawsze pojawi się sposób by tą pewność zyskać. Poza tym: ja idę na śmierć, ale zostają wojownicy, szpiedzy, strażnicy - zawsze jest nadzieja że dadzą sobie radę. No i nie zawarłbym takiego paktu z osobą którą podejrzewałbym o kłamstwo.

Furia

- A co ze zdrajcami Tabunu Porannej Rosy? Jak zamierzasz ich karać? - uważne spojrzenie klaczy wciąż było ulokowane na wysokości oczu ogiera.